Salon24.pl to miejsce szczególnej troski o rodzinę. Dominują tu autorzy deklarujący orientację prawicową, często utożsamiający się z polityką Prawa i Sprawiedliwości z lat rządów tej partii, w tym - z polityką prorodzinna tego rządu. Nie sposób nie zauważyć i mnie ucieszyć się z faktu, że wpłynęło to pozytywnie także na prorodzinne postawy salonowej lewicy. W efekcie jedni i drudzy chętnie zajmują się tym, kto czyim był synem lub córką i co też z tego może wynikać.
Mam szczęście być od dłuższego czasu jednym z przedmiotów owej troski. Dziś w s24 na trzech kolejnych blogach, z inicjatywy lub przynajmniej przy wyraźnej aprobacie gospodarzy, wybuchły dyskusje o tym, czy mam prawo być synem Kazimierza "Bradla" Leskiego, czy i jak bardzo kalam pamięć żołnierza AK, ale także - czy dobrze wychowuję swoje dzieci.
Pojawienie się tego ostatniego wątku świadczy o ciekawych podobieństwach skrajnego prawactwa z s24 z pewnym zdecydowanie odmiennej orientacji bloxerem i dziennikarzem "Gazety Wyborczej". Na jego blogu wątek Leskiego jako ojca, który krzywdzi swoje dzieci, pojawił się już dwa lata temu.
Nie ma to jak autorytet, jak wzór do naśladowania, jak źródło natchnienia.
